Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010

Οδοιπλανώ

Οδοιπλανώ: Περιπλανιέμαι κοντά ή μακριά από τον τόπο μου για να παρατηρήσω τους ανθρώπους και τον κόσμο και να μάθω από τις εμπειρίες μου. Να γνωρίσω τον κόσμο καλύτερα μέσα από αυτές.
Χρόνια τώρα οδοιπλανώ. Η δική μου περιπλάνηση βέβαια έχει πολύ αργούς ρυθμούς, αλλά καλύτερα έτσι. Έχω την ευκαιρία να μελετήσω καλύτερα τους τόπους και τους ανθρώπους τους. Οι άνθρωποι στην ουσία είναι παντού ίδιοι. Λίγα στοιχεία αλλάζουν, αυτά που οφείλονται σε τοπικές συνήθειες και νοοτροπίες, αλλά οι διαφορές που προκαλούν είναι μικρές.
Όμως... πάντα υπάρχει κάτι παραπάνω, ένα βήμα πιο πέρα, κάτι που δεν έχω δει ακόμα. Πολλοί δρόμοι που ακόμα δεν περπάτησα. Ίσως αυτή η σκέψη να μη με αφήσει ποτέ να ησυχάσω. Με το που εγκαταστάθηκα στο μέρος που είμαι τώρα, άρχισα να σκέφτομαι πού θα πάω μετά.
Δεν μπορείς να γνωρίσεις έναν τόπο μέσα σε λίγες μέρες, κάνοντας διακοπές εκεί. Αν δε ζήσεις, αν δε δουλέψεις σε ένα μέρος, δεν θα δεις τους ανθρώπους εκεί όπως είναι στην καθημερινότητά τους. Αν δε ζήσεις μαζί τους, δε θα δεις την πραγματική τους όψη.
Η άποψη ενός ανθρώπου για τον κόσμο ποτέ δεν ολοκληρώνεται. Πάντα υπάρχει κάτι που δεν είδες ακόμα, ο κόσμος αλλάζει συνεχώς κι εξελίσσεται, δεν μπορείς να έχεις μια άποψη χωρίς να συμπεριλάβεις και τις αλλαγές που γίνονται. Κι ακόμα κι αν τα έβλεπες όλα και όλα έμεναν στάσιμα, με το πέρασμα του χρόνου βλέπεις διαφορετικά τα πράγματα εσύ, τα σκέφτεσαι και τα ερμηνεύεις με άλλο μάτι.
Η άποψή σου για τον κόσμο πάντα θα περιορίζεται σε ένα πολύ μικρό κομματάκι του που είδες κι έζησες. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν αξίζει να δεις όσα περισσότερα μπορείς και να τα γνωρίσεις όσο καλύτερα μπορείς. Πάντα θα υπάρχει κάτι διαφορετικό, κάτι νέο, κάτι άγνωστο, κάτι για να σε εκπλήξει. Γι’ αυτό, θα συνεχίσω να οδοιπλανώ όσο θα με τραβάει το άγνωστο και το καινούριο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: