Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013

London, you do something to me...



Μεσημερι Κυριακης, λουσμενο στο απεραντο γκρι, γραφουμε ακουγοντας

Τι ειναι το Λονδινο; Τι μπορει να σου κανει μια επαφη με αυτο; Το Λονδινο ειναι πολυ περισσοτερα απο μια απλη μεγαλουπολη και αν δε μπορεις να το δεις αυτο, μαλλον δεν το εχεις επισκεφτει ποτε. 
Φαντασου το Λονδινο σαν ενα αμορφο ον κρυμενο σε μια σκοτεινη γωνια, ενα κρυο και υγρο βραδυ. Μονος ή με παρεα, οταν το πλησιαζεις δεν ξερεις τι να περιμενεις. Αλλοι το περιγραφουν ως τερας που σε μαγευει και μετα σε καταστρεφει σταδιακα χωρις να το καταλαβεις, αλλοι το περιγραφουν ως αγγελο που σου προφερει μια ασφαλη αγκαλια, ζεστασια και παρηγορητικο τσαι. Κι ετσι δεν ξερεις τι ειναι στ'αληθεια, τι θελει απο εσενα και τι εχει σκοπο να σου κανει.
Η αληθεια ειναι, οτι το Λονδινο ειναι και τα δυο. Ειναι και αγγελος σωτηριας και καταστροφικο τερας. Απο εσενα εξαρταται. Απο το πως θα το πλησιασεις, πως θα του φερθεις και τι ζητας απο αυτο. Δε θα σου δωσει τιποτα απλοχερα στην αρχη, αλλα ουτε και θα σου επιτεθει. Θα σου δειξει αρκετες σκληρες αληθειες για να δει αν μπορεις να το διαχειριστεις, αν μπορεις να ζησεις μαζι του. Και μετα, αναλογα με τη δικη σου αντιληψη των καταστασεων και την αντιδραση σου σε αυτες, ειτε θα σε αγκαλιασει με ενα λαμπερο χαμογελο, ειτε θα σε πεταξει στη γωνια με ενα ψυχρο και ακαρδο βλεμα. Δε θα ξανακοιταξει προς το μερος σου, απλα θα σε ξεχασει.
Το Λονδινο ειναι οσα εσυ μπορεις να παρεις απο αυτο, αλλα για να τα παρεις χρειαζεται να εχεις γερες ψυχολογικες αντοχες. Δεν ειναι για τον οποιοδηποτε. Κι αν το κατακρινεις και δε σου αρεσει, θα το ξερει και θα σου αρνειται καθε του ομορφια, θα φροντισει να βλεπεις μονο τη μιζερια του. Και μη γελιεσαι, οσους φιλους κι αν εχεις εδω, δε θα μπορεσουν να σε βοηθησουν. Το πως θα σε επηρεασει ειναι υποθεση καθαρα μεταξυ των δυο σας. Αγκαλιασε το και θα το ανταποδωσει. Αντιπαθησε το και... καλυτερα πηγαινε καπου αλλου.

ΥΓ Για ακομη μια φορα, αφορμη για αυτο το κειμενο ειναι η μικρη Ντιντι, που εγραψε αυτο