Soundtrack Φύλακας Άγγελος- Active Member
«Δεν ξέρω τι μπορεί να έχεις περάσει και γιατί έγινες έτσι. Δεν χρειάζεται να μου πεις. Το μόνο που με νοιάζει είναι ότι είσαι εδώ»
Είναι μια φράση από την ταινία “Millennium, The girl with the dragon tattoo”. Είναι μια φράση που πολύ θα ήθελα να ακούσω. Γιατί οι άνθρωποι πάντα θέλουν να ξέρουν το παρελθόν μου; Τι σημασία έχει από πού έρχομαι, τι έκανα πριν τους γνωρίσω, τι εμπειρίες και τι πληγές κουβαλάω; Ω, ναι, πάντα οι πληγές είναι αυτό που τους γοητεύει περισσότερο, μην το αρνείστε! Το παρελθόν μου με κάνει αυτό που είμαι τώρα, αλλά αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ότι είμαι όπως ήμουν τότε. Οπότε, γιατί έχει τόση σημασία;
Είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους οι άνθρωποι δυσκολεύονται να βάλουν στη ζωή τους ένα άτομο για το οποίο δεν ξέρουν απολύτως τίποτα, δεν έχουν κανέναν τρόπο να μάθουν για αυτό, ούτε ένα κοινό γνωστό, κάτι. Το έχω δει το εργάκι πολλές φορές και ξέρω πια. Αλλά... συνεχίζω να διαφωνώ.
Αυτό που μετράει είναι το πώς μου φέρεσαι, όχι το πώς φέρεσαι στους άλλους. Μετράει αυτό που βλέπω εγώ με τα μάτια μου και όχι αυτό που έγινε στο παρελθόν, όταν δεν ήμουν εκεί. Μετράει το πώς αντιδράς σε όσα φέρνει η ζωή ανάμεσά μας, εκεί θα μετρήσω κι εγώ το τι είσαι για μένα.
Συνεχίζω να έχω την ίδια συζήτηση με κάθε νέο άνθρωπο που γνωρίζω σε αυτή την πόλη: -Πώς βρέθηκες εδώ; -Είδα φως και μπήκα/Ήθελα να κάνω μια αλλαγή και, αντί να αλλάξω τα μαλλιά μου, άλλαξα πόλη/Ήρθα για βόλτα και διάφορα άλλα που μου έρχονται κατά καιρούς. Μετά βέβαια δεν μπορώ να γίνω αγενής και να αγνοήσω τις ερωτήσεις, οπότε πρέπει να εξηγώ ότι θα ερχόμουν το καλοκαίρι, αλλά έτυχε η πλημμύρα και ήρθα νωρίτερα κλπ κλπ κλπ. Πάντα βέβαια τα ίδια σχόλια: Εγώ δε θα μπορούσα να το κάνω αυτό, Πώς τα κατάφερες, Έχεις πολύ θάρρος, Σε ζηλεύω και άλλα διάφορα.
Και έτσι, μπαίνω στη λίστα των ξένων, από την άλλη άκρη της χώρας. Επειδή το ανθρώπινο μυαλό όμως είναι επιφυλακτικό, κρατάει περισσότερα συμπεράσματα στο υποσυνείδητο από όσα εκφράζει. Είμαι ένα άτομο πιο γενναίο από αυτούς, οπότε πρέπει να με προσέχουν. Όπως ήρθα ξαφνικά, μπορεί να φύγω ξαφνικά, οπότε δεν είμαι αξιόπιστη. Επίσης, δεν μπορείς να ξέρεις αν όσα λέω είναι αλήθεια. Δεν ξέρεις τι είμαι, από πού έρχομαι στ’αλήθεια, πώς ήταν οι φίλοι μου, ο τόπος που μεγάλωσα, τι με κάνει σκληρή και κυνική και σιωπηλή, τι με κάνει να γελάω και τι να κλαίω.
Αν όμως σου πω την ιστορία της ζωής μου, τι θα αλλάξει; Θα αλλάξει το ποια είμαι τώρα; Το πώς σου φέρομαι; Το αν είμαι καλός ή κακός άνθρωπος; Αν είμαι έξυπνη η χαζή; Αν θα σε συμπαθήσω ή όχι; Αν θα σου φερθώ με καλοσύνη ή με αδιαφορία; Θα αλλάξει ο τρόπος που μιλάω; Θα καταλάβεις γιατί συμπαθώ κάποιους ανθρώπους και αντιπαθώ κάποιους άλλους; Θα καταλάβεις γιατί πίνω τον καφέ μου έτσι; Θα καταλάβεις γιατί ντύνομαι έτσι; Τι θα καταλάβεις περισσότερο αν μάθεις το παρελθόν μου, τι περισσότερο από όσα μπορείς να δεις και μόνος σου όσο με γνωρίζεις;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου