Σάββατο 3 Απριλίου 2010

Είμαι ελεύθερη

Από πολύ μικρή το μόνο που ήθελα ήταν να είμαι ελεύθερη. Τότε δεν ήξερα από τι ήθελα να ελευθερωθώ, πολύ αργότερα το κατάλαβα. Ποτέ δεν πήγαινα με το ρεύμα, με τη μάζα. Δεν ήμουν πρόβατο γιατί όταν δεν μου άρεσε κάτι δεν το ακολουθούσα, δεν μου φαινόταν σωστό. Και ήμουν πάντα πολύ εκλεκτική στο τι μου αρέσει. Αυτό βέβαια σήμαινει ότι ήμουν και στην απ’έξω σε πολλούς τομείς, αλλά το δεχόμουν ως τίμημα για τις επιλογές μου και την επιμονή μου σε αυτές.
Τώρα είμαι ελεύθερη από πολλές απόψεις. Το μυαλό μου είναι ελεύθερο επειδή δεν κάθομαι να παραμυθιαστώ από κανέναν. Ούτε από τα ΜΜΕ, ούτε από τους πολιτικούς, ούτε από τους εργοδότες, ούτε από τους φίλους, ούτε από τους έρωτες, ούτε από τους εχθρούς. Τώρα είμαι εκλεκτική στα θέματα με τα οποία ασχολούμαι. Σκέφτομαι πριν σχηματίσω άποψη, το ψάχνω από όλες τις πλευρές, κυρίως αυτές που δεν μου αρέσουν. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει και ότι θα εκφράσω την άποψη που έχω, είναι εντελώς άλλο θέμα αυτό. Και όσων αφορά τους ανθρώπους, τους αφήνω να δείξουν μόνοι τους το αληθινό τους πρόσωπο, δίνω ευκαιρίες φυσικά. Ο χρόνος και οι καταστάσεις μόνο μπορούν να δείξουν τι είναι ο καθένας τους.
Το πνεύμα μου είναι ελεύθερο, δεν τάσσεται με τους απαισιόδοξους, τους αισιόδοξους, τους ρομαντικούς, τους κυνικούς, τους ρεαλιστές, τους φανατικούς, τους επαναστάτες, τους σταρχιδιστές. Με κανέναν δεν τάσσεται και από κανέναν δεν μπορεί να εγκλωβιστεί, είναι ελεύθερο το πνεύμα μου για να πορεύεται ανεμπόδιστο. Να πηδά από το ένα άκρο στο άλλο ανάλογα με το θέμα και την κατάσταση.
Η καρδιά μου είναι ελεύθερη, χτυπάει στον δικό της ρυθμό. Κλείνει τα μάτια της στα πρότυπα, τα συνηθισμένα, τα μοντέρνα, τις υποκρισίες, τις επιφανειακές χαρές. Κλείνει τ’ αυτιά της στις κλάψες, στα παρακάλια, στις εντολές, στις διαταγές, στις υποχθόνιες υποσυνείδητες υποβολές. Έχει δική της βούληση, δικό της τέμπο για να με κάνει να χορεύω. Η καρδιά μου όμως κλείνει και το στόμα της για να μη την ακούσουν άλλοι πέρα από εμένα. Οι άλλοι δεν δέχονται το ανεξάρτητο και διαφορετικό, είναι πιο συνετό να μένει κρυφό.
Η ψυχή μου... Αχ, η ψυχή μου κι αν είναι ελεύθερη! Πετά σε άλλους κόσμους, αλλάζει τα φίλτρα με τα οποία μου δείχνει τον κόσμο αυτό, παίζει συνέχεια γιατί διψάει, θέλει να τα γνωρίσει όλα και από όλες τις πλευρές! Είναι ατίθαση, παιχνιδιάρα και ναζιάρα, είναι όμως κι ευαίσθητη και τρυφερή. Αγκαλιάζει ότι βρεθεί στο δρόμο μου, ακόμα και τ’ άσχημα, το μόνο συναίσθημα που αφήνει στο τέλος είναι ευγνωμοσύνη για κάθε πράγμα που βιώνει. Ευγνωμοσύνη που είναι ζωντανή, ελεύθερη, που μπορεί να νιώθει και να συνεχίζει τα παιχνίδια της.
Είμαι ελεύθερη. Γιατί πήγα κόντρα σε κάθε λογική και ακολούθησα ένα μονοπάτι άγνωστο στους άλλους, με μόνο σύμμαχο την εμπιστοσύνη μου στη ζωή. Την πίστη στον εαυτό μου και τη σιγουριά για τα ένστικτά μου. Είμαι ελεύθερη γιατί αναγνωρίζω τα λάθη μου και υπομένω τις συνέπειες στωικά. Δεν μετανιώνω για τίποτα. Είμαι ελεύθερη γιατί μπορώ να κοιτάζω τον εαυτό μου στα μάτια. Είμαι τόσο ελεύθερη, που έχω γίνει δέσμια της ίδιας μου της ελευθερίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: