Έχει μόλις μερικούς μήνες που χρησιμοποιώ το twitter, οπότε δεν μπορώ να πω ότι κατέχω πλήρως όλες τις λειτουργίες του και τους κανόνες του. Κάποια πράγματα όμως μου έχουν κάνει εντύπωση. Όπως για παράδειγμα η υπόθεση του follow. Με ποια λογική εκνευρίζεται κάποιος αν δεν ανταποδώσεις το follow που σου έκανε και μάλιστα εντός 24 ωρών; Με ποια λογική τον ενοχλεί το unfollow; Με ποια λογική το follow θεωρείται χάρη;
Η δική μου λογική είναι ότι θα κάνω follow κάποιον επειδή μου αρέσουν αυτά που γράφει ή με ενδιαφέρει ο τομέας με τον οποίο ασχολείται. Δεν το κάνω για να μου κάνει κι αυτός follow και να μπορώ μετά να λέω ότι έχω followers! Και φυσικά όταν μου κάνουν unfollow δεν ψάχνω το πώς και το γιατί και οπωσδήποτε δεν με ενοχλεί ιδιαίτερα.
Αυτά τα κομπλεξικά ποτέ δεν τα κατάλαβα, τόσο στο διαδίκτυο όσο και στην κοινωνική ζωή. Γιατί προσωπικά το θεωρώ κόμπλεξ να προσπαθείς να μαζεύεις followers απλά για να τους έχεις και να χαίρεσαι. Ειδικά αν δεν γράφεις τίποτα της προκοπής! Δε λέω, φυσικά κι εγώ γράφω σαχλαμαρίτσες, αλλά όχι συνέχεια και όχι αποκλειστικά Πού και πού βάζω και τίποτα που θεωρώ ενδιαφέρον, χρήσιμο, περίεργο, τέλος πάντων με κάποιο τρόπο αξιόλογο.
Τι να πω, δεν ξέρω, νόμιζα ότι το twitter έχει να κάνει με την ανταλλαγή πληροφοριών και απόψεων, δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω ως διαγωνισμό κοινωνικότητας. Κάτι τέτοιες ώρες νομίζω ότι είμαι σε εντελώς άλλο κόσμο, λίγο πιο ουτοπικό και ρομαντικό από τον κόσμο των άλλων.
Η δική μου λογική είναι ότι θα κάνω follow κάποιον επειδή μου αρέσουν αυτά που γράφει ή με ενδιαφέρει ο τομέας με τον οποίο ασχολείται. Δεν το κάνω για να μου κάνει κι αυτός follow και να μπορώ μετά να λέω ότι έχω followers! Και φυσικά όταν μου κάνουν unfollow δεν ψάχνω το πώς και το γιατί και οπωσδήποτε δεν με ενοχλεί ιδιαίτερα.
Αυτά τα κομπλεξικά ποτέ δεν τα κατάλαβα, τόσο στο διαδίκτυο όσο και στην κοινωνική ζωή. Γιατί προσωπικά το θεωρώ κόμπλεξ να προσπαθείς να μαζεύεις followers απλά για να τους έχεις και να χαίρεσαι. Ειδικά αν δεν γράφεις τίποτα της προκοπής! Δε λέω, φυσικά κι εγώ γράφω σαχλαμαρίτσες, αλλά όχι συνέχεια και όχι αποκλειστικά Πού και πού βάζω και τίποτα που θεωρώ ενδιαφέρον, χρήσιμο, περίεργο, τέλος πάντων με κάποιο τρόπο αξιόλογο.
Τι να πω, δεν ξέρω, νόμιζα ότι το twitter έχει να κάνει με την ανταλλαγή πληροφοριών και απόψεων, δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω ως διαγωνισμό κοινωνικότητας. Κάτι τέτοιες ώρες νομίζω ότι είμαι σε εντελώς άλλο κόσμο, λίγο πιο ουτοπικό και ρομαντικό από τον κόσμο των άλλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου