Πρόσφατα χρειάστηκε να πάω μια φίλη στο νοσοκομείο, στα επείγοντα περιστατικά. Τελικά ευτυχώς η κοπέλα τη γλίτωσε, αλλά δεν μπορώ να μην περιγράψω όσα είδα εκείνο το βράδυ!
Αρχίζω με την πρώτη έκπληξη: Μπαίνεις μέσα και βλέπεις ένα χαρτί που σε ενημερώνει ότι πριν πάρεις νούμερο πρέπει να συμβουλευτείς τη "Διαλογή" (για να σου πουν τι γιατρό πρέπει να δεις). Μόνο που σε εκείνο το γραφείο δεν ήταν κανείς! Παίρνουμε νουμεράκι λοιπόν για παθολόγο. Ναι, ναι, παίρνουμε νούμερο προτεραιότητας, λες και είμαστε σε τράπεζα ή σε δημόσια υπηρεσία!
80 νούμερα προηγούνταν από μας και κάναμε αγώνα να πείσουμε την κοπέλα να περιμένει! Στην πορεία διαπιστώσαμε ότι δεν υπάρχει καρδιολόγος, είναι βράδυ και στο τμήμα επειγόντων δεν υπάρχει καρδιολόγος! Επίσης διαπιστώσαμε ότι αν έχεις γνωστό, ελληνιστί "μέσον", έχεις και προτεραιότητα Η καθαρίστρια έμπασε μια φίλη της, μια νοσοκόμα τη γειτόνισά της κ.ο.κ.
Επίσης διαπιστώσαμε ότι τα φορεία που φέρνουν τα ασθενοφόρα περνάμε ανάμεσα από αυτούς που περιμένουν σαν να μη τρέχει τίποτα. Το ότι αυτοί οι ασθενείς έχουν προτεραιότητα μου φαίνεται λογικό, αλλά το ότι περνάνε άτομα που βρίσκονται σε άθλια κατάσταση μέσα από τον κόσμο... όχι και τόσο λογικό! Έχεις για παράδειγμα το στομάχι σου και περνάει μπροστά σου με το φορείο θύμα τροχαίου... Πρέπει να το αντέξεις; Αναγκάζεσαι!
Ακόμη, ανάμεσα σε όσους περίμεναν υπήρχε μια γυναίκα με το 8άχρονο κοριτσάκι της. Οι νοσοκόμες την παρακαλούσαν και την πίεζαν να βάλει το παιδί να φορέσει μάσκα για να το προφυλάξει, αλλά εκείνη τίποτα. Ούτε όταν πέρασαν ένα φορείο με ένα νεαρό σε πολύ αποκρουστική κατάσταση συγκινήθηκε η εν λόγω γυναίκα να τραβήξει στην άκρη το παιδί της, το άφησε να βλέπει!
Οι ώρες περνάνε, οι γιατροί δεν αφήνουν κανέναν να μπει γιατί λένε δεν έχουν κρεβάτια... Με τα πολλά αντιλαμβάνομαι το εξής: Όποιος μπαίνει εκεί, αν δεν είναι σε θέση να βγει έξω και να περιμένει, τον κρατάνε μέσα στο ιατρείο μέχρι να βγουν οι εξετάσεις του και να γίνει εισαγωγή. Μετά, συνεχίζουν να τον κρατάνε εκεί μέχρι να βρεθεί τραυματιοφορέας να τον πάει στο δωμάτιο... Το ιατρείο μέσα έχει 4 κρεβάτια όλα κι όλα!
Αν όμως είσαι σε θέση να βγεις, κάθεσαι και περιμένεις έξω να βγουν οι εξετάσεις σου. Οι οποίες εξετάσεις βγαίνουν μετά από 2 ώρες παρακαλώ! Αλλά υπάρχει το εξής κόλλημα: αν για οποιοδήποτε λόγο δεν έχεις μαζί σου βιβλιάριο, δεν στέλνουν το αίμα στο εργαστήριο. Δηλαδή αν ήσουν έξω πχ και λιποθύμισες, ή έπαθες καρδιακό, έπρεπε να βρεις τρόπο να πας σπίτι να πάρεις το βιβλιάριο!
Το χαρτί με τα αποτελέσματα των εξετάσεων πηγαίνει στο γραφείο της διαλογής. Αλλά όπως είπαμε, δεν υπήρχε υπάλληλος εκεί. Οπότε, αφήνουν τα χαρτιά πάνω στον πάγκο και τα παίρνεις μόνος σου. Και μέχρι να βρεις το δικό σου, ελέγχεις και ποιος άλλος πέρασε απόψε από τα επείγοντα. Ιατρικό απόρρητο σου λέει μετά... Αφού ο καλός γιατρούλης δει τα αποτελέσματα και σου πει τη διάγνωση, περνάς και για μια σφραγίδα από τη γραμματεία, όπου 2 κυριούλες κάθονται και πετάνε αετό. Γιατί δεν βάλανε τη μια από αυτές στη "Διαλογή"; Ποταπές απορίες...
Όλο αυτό μας πήρε 4μιση ώρες, αλλά εν τω μεταξύ μάθαμε και κάτι: Έχουν σημειωθεί 3 περιστατικά στα οποία κάποιος έριξε μια ουσία στο ποτό κάποιου, ο οποίος κόντεψε να πέσει σε κώμα. Αυτό όμως είναι κάτι το οποίο δεν έχει ανακοινωθεί σε κανένα μέσο ενημέρωσης, παρ' όλο που πρόκειται για ουσία άγνωστη ως τώρα.
Τώρα που ξανασκέφτομαι την όλη ιστορία, συνειδητοποιώ ότι τα ελληνικά νοσοκομεία έχουν πολύ έξυπνη τακτική. Αν δεν είσαι αρκετά άρρωστος, δεν κάθεσαι να περιμένεις δυόμιση ώρες, οπότε όσοι αντέχουν την αναμονή, είναι αυτοί που πραγματικά έχουν ανάγκη από γιατρό! Είναι σαν να λέμε το πρώτο τεστ, για να μην τους ενοχλούμε με μικροπράγματα. Μόνο σοβαρά περιστατικά! Επίσης, μετά από τόση αναμονή, είσαι τόσο ευγνώμον που επιτέλους έρχεται η σειρά σου, που δε τολμάς να παραπονεθείς ή να κράξεις οποιονδήποτε και για οτιδήποτε!
Αρχίζω με την πρώτη έκπληξη: Μπαίνεις μέσα και βλέπεις ένα χαρτί που σε ενημερώνει ότι πριν πάρεις νούμερο πρέπει να συμβουλευτείς τη "Διαλογή" (για να σου πουν τι γιατρό πρέπει να δεις). Μόνο που σε εκείνο το γραφείο δεν ήταν κανείς! Παίρνουμε νουμεράκι λοιπόν για παθολόγο. Ναι, ναι, παίρνουμε νούμερο προτεραιότητας, λες και είμαστε σε τράπεζα ή σε δημόσια υπηρεσία!
80 νούμερα προηγούνταν από μας και κάναμε αγώνα να πείσουμε την κοπέλα να περιμένει! Στην πορεία διαπιστώσαμε ότι δεν υπάρχει καρδιολόγος, είναι βράδυ και στο τμήμα επειγόντων δεν υπάρχει καρδιολόγος! Επίσης διαπιστώσαμε ότι αν έχεις γνωστό, ελληνιστί "μέσον", έχεις και προτεραιότητα Η καθαρίστρια έμπασε μια φίλη της, μια νοσοκόμα τη γειτόνισά της κ.ο.κ.
Επίσης διαπιστώσαμε ότι τα φορεία που φέρνουν τα ασθενοφόρα περνάμε ανάμεσα από αυτούς που περιμένουν σαν να μη τρέχει τίποτα. Το ότι αυτοί οι ασθενείς έχουν προτεραιότητα μου φαίνεται λογικό, αλλά το ότι περνάνε άτομα που βρίσκονται σε άθλια κατάσταση μέσα από τον κόσμο... όχι και τόσο λογικό! Έχεις για παράδειγμα το στομάχι σου και περνάει μπροστά σου με το φορείο θύμα τροχαίου... Πρέπει να το αντέξεις; Αναγκάζεσαι!
Ακόμη, ανάμεσα σε όσους περίμεναν υπήρχε μια γυναίκα με το 8άχρονο κοριτσάκι της. Οι νοσοκόμες την παρακαλούσαν και την πίεζαν να βάλει το παιδί να φορέσει μάσκα για να το προφυλάξει, αλλά εκείνη τίποτα. Ούτε όταν πέρασαν ένα φορείο με ένα νεαρό σε πολύ αποκρουστική κατάσταση συγκινήθηκε η εν λόγω γυναίκα να τραβήξει στην άκρη το παιδί της, το άφησε να βλέπει!
Οι ώρες περνάνε, οι γιατροί δεν αφήνουν κανέναν να μπει γιατί λένε δεν έχουν κρεβάτια... Με τα πολλά αντιλαμβάνομαι το εξής: Όποιος μπαίνει εκεί, αν δεν είναι σε θέση να βγει έξω και να περιμένει, τον κρατάνε μέσα στο ιατρείο μέχρι να βγουν οι εξετάσεις του και να γίνει εισαγωγή. Μετά, συνεχίζουν να τον κρατάνε εκεί μέχρι να βρεθεί τραυματιοφορέας να τον πάει στο δωμάτιο... Το ιατρείο μέσα έχει 4 κρεβάτια όλα κι όλα!
Αν όμως είσαι σε θέση να βγεις, κάθεσαι και περιμένεις έξω να βγουν οι εξετάσεις σου. Οι οποίες εξετάσεις βγαίνουν μετά από 2 ώρες παρακαλώ! Αλλά υπάρχει το εξής κόλλημα: αν για οποιοδήποτε λόγο δεν έχεις μαζί σου βιβλιάριο, δεν στέλνουν το αίμα στο εργαστήριο. Δηλαδή αν ήσουν έξω πχ και λιποθύμισες, ή έπαθες καρδιακό, έπρεπε να βρεις τρόπο να πας σπίτι να πάρεις το βιβλιάριο!
Το χαρτί με τα αποτελέσματα των εξετάσεων πηγαίνει στο γραφείο της διαλογής. Αλλά όπως είπαμε, δεν υπήρχε υπάλληλος εκεί. Οπότε, αφήνουν τα χαρτιά πάνω στον πάγκο και τα παίρνεις μόνος σου. Και μέχρι να βρεις το δικό σου, ελέγχεις και ποιος άλλος πέρασε απόψε από τα επείγοντα. Ιατρικό απόρρητο σου λέει μετά... Αφού ο καλός γιατρούλης δει τα αποτελέσματα και σου πει τη διάγνωση, περνάς και για μια σφραγίδα από τη γραμματεία, όπου 2 κυριούλες κάθονται και πετάνε αετό. Γιατί δεν βάλανε τη μια από αυτές στη "Διαλογή"; Ποταπές απορίες...
Όλο αυτό μας πήρε 4μιση ώρες, αλλά εν τω μεταξύ μάθαμε και κάτι: Έχουν σημειωθεί 3 περιστατικά στα οποία κάποιος έριξε μια ουσία στο ποτό κάποιου, ο οποίος κόντεψε να πέσει σε κώμα. Αυτό όμως είναι κάτι το οποίο δεν έχει ανακοινωθεί σε κανένα μέσο ενημέρωσης, παρ' όλο που πρόκειται για ουσία άγνωστη ως τώρα.
Τώρα που ξανασκέφτομαι την όλη ιστορία, συνειδητοποιώ ότι τα ελληνικά νοσοκομεία έχουν πολύ έξυπνη τακτική. Αν δεν είσαι αρκετά άρρωστος, δεν κάθεσαι να περιμένεις δυόμιση ώρες, οπότε όσοι αντέχουν την αναμονή, είναι αυτοί που πραγματικά έχουν ανάγκη από γιατρό! Είναι σαν να λέμε το πρώτο τεστ, για να μην τους ενοχλούμε με μικροπράγματα. Μόνο σοβαρά περιστατικά! Επίσης, μετά από τόση αναμονή, είσαι τόσο ευγνώμον που επιτέλους έρχεται η σειρά σου, που δε τολμάς να παραπονεθείς ή να κράξεις οποιονδήποτε και για οτιδήποτε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου