Στην γειτονιά μου έχει πολλά αδέσποτα σκυλάκια. Όταν βγάζω το σκύλο μου βόλτα μερικά απ'αυτά έρχονται και παίζουν με τον δικό μου. Τα περισσότερα με ξέρουν πλέον και μάλιστα ακόμα και όταν με συναντούν μόνη με συνοδεύουν μέχρι το σπίτι ή το αυτοκίνητο. Υπήρχε ένα μικροκαμωμένο σκυλάκι με πανέξυπνη φατσούλα και το εξής χαρακτηριστικό: Τρελαινόταν για χάδια! Του έβαζα φαγητό και νερό, αλλά και πάλι αυτό ήθελε περισσότερο τα χάδια από οτιδήποτε άλλο!
Κάποια στιγμή έπαψα να το βλέπω και ο καιρός περνούσε. Το είδα τυχαία με το αυτοκίνητο κάποια στιγμή στην άλλη άκρη της πόλης. Δεν ξέρω πώς βρέθηκε εκεί, αλλά χάρηκα πολύ που είναι ζωντανό και δεν είχε την δυστυχή κατάληξη που είχε κάποιο άλλο πριν λίγο καιρό. Προχθές λοιπόν βρέθηκα στο κέντρο. Μόλις πάρκαρα το αυτοκίνητο βλέπω αυτό το σκυλάκι να έρχεται προς το μέρος μου κατενθουσιασμένο! Αναγνώρισε το αυτοκίνητό μου και ήρθε να με χαιρετήσει! Έβαζε τα ποδαράκια του πάνω στο καπό, ερχόταν από το πλάι και στηριζόταν στην πόρτα για να το δω από το παράθυρο! Μου έκανε τις ίδιες χαρές που κάνει ο δικός μου σκύλος κάθε φορά που επιστρέφω στο σπίτι!
Άνοιξα λοιπόν την πόρτα, το χάιδεψα, του μίλησα, τρελάθηκε το μικρό απ'τη χαρά του! Του έκανα χώρο για να μπει στο αυτοκίνητο να το ξαναπάρω στην γειτονιά μου, μιας και εκεί υπάρχουν κι άλλοι εκτός από εμένα που του έδιναν φαγητό και νερό. Το σκυλάκι κατάλαβε, αλλά δεν ήθελε να έρθει. Έκατσε δίπλα μου και με κοιτούσε. Δεν ήθελε φαγητό, όταν πεινούσε μου έκανε διαφορετικά ναζάκια. Το μόνο που ήθελε το σκυλάκι ήταν να με χαιρετήσει και να το χαιδέψω λίγο. Τόσο απλά. Έκατσε δίπλα μου μέχρι που ξαναμπήκα στο αυτοκίνητο και έφυγα. Είδα από τον καθρέφτη ότι μετά ξεκίνησε να πάει προς την αντίθετη κατεύθυνση. Είδα επίσης ότι κοίταξε πίσω του, κοίταξε εμένα καθώς έφευγα.
Πες μου εσύ τώρα, ποιος άνθρωπος χαίρεται τόσο πολύ που σε πετυχαίνει τυχαία στο δρόμο; Ποιος άνθρωπος είναι τόσο τρυφερός και εγκάρδιος; Ποιος εκφράζει τόσο όμορφα, μοναδικά, γλυκά και αυθόρμητα τη συμπάθειά του; Ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη που μου χάρισε μια όμορφη αίσθηση για τις επόμενες μέρες. Στα ζώα η αγάπη και η καλοσύνη έχει πάντα αντίκρυσμα.
Κάποια στιγμή έπαψα να το βλέπω και ο καιρός περνούσε. Το είδα τυχαία με το αυτοκίνητο κάποια στιγμή στην άλλη άκρη της πόλης. Δεν ξέρω πώς βρέθηκε εκεί, αλλά χάρηκα πολύ που είναι ζωντανό και δεν είχε την δυστυχή κατάληξη που είχε κάποιο άλλο πριν λίγο καιρό. Προχθές λοιπόν βρέθηκα στο κέντρο. Μόλις πάρκαρα το αυτοκίνητο βλέπω αυτό το σκυλάκι να έρχεται προς το μέρος μου κατενθουσιασμένο! Αναγνώρισε το αυτοκίνητό μου και ήρθε να με χαιρετήσει! Έβαζε τα ποδαράκια του πάνω στο καπό, ερχόταν από το πλάι και στηριζόταν στην πόρτα για να το δω από το παράθυρο! Μου έκανε τις ίδιες χαρές που κάνει ο δικός μου σκύλος κάθε φορά που επιστρέφω στο σπίτι!
Άνοιξα λοιπόν την πόρτα, το χάιδεψα, του μίλησα, τρελάθηκε το μικρό απ'τη χαρά του! Του έκανα χώρο για να μπει στο αυτοκίνητο να το ξαναπάρω στην γειτονιά μου, μιας και εκεί υπάρχουν κι άλλοι εκτός από εμένα που του έδιναν φαγητό και νερό. Το σκυλάκι κατάλαβε, αλλά δεν ήθελε να έρθει. Έκατσε δίπλα μου και με κοιτούσε. Δεν ήθελε φαγητό, όταν πεινούσε μου έκανε διαφορετικά ναζάκια. Το μόνο που ήθελε το σκυλάκι ήταν να με χαιρετήσει και να το χαιδέψω λίγο. Τόσο απλά. Έκατσε δίπλα μου μέχρι που ξαναμπήκα στο αυτοκίνητο και έφυγα. Είδα από τον καθρέφτη ότι μετά ξεκίνησε να πάει προς την αντίθετη κατεύθυνση. Είδα επίσης ότι κοίταξε πίσω του, κοίταξε εμένα καθώς έφευγα.
Πες μου εσύ τώρα, ποιος άνθρωπος χαίρεται τόσο πολύ που σε πετυχαίνει τυχαία στο δρόμο; Ποιος άνθρωπος είναι τόσο τρυφερός και εγκάρδιος; Ποιος εκφράζει τόσο όμορφα, μοναδικά, γλυκά και αυθόρμητα τη συμπάθειά του; Ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη που μου χάρισε μια όμορφη αίσθηση για τις επόμενες μέρες. Στα ζώα η αγάπη και η καλοσύνη έχει πάντα αντίκρυσμα.
1 σχόλιο:
aaaaawww ^^
Δημοσίευση σχολίου