Στην αγκαλιά σου

Η δροσιά της νύχτας έρχεται ευπρόσδεκτη. Τα χέρια σου τυλιγμένα γύρω μου με γεμίζουν γλυκιά ζεστασιά, η ανάσα σου στο λαιμό μου διώχνει τη μοναξιά. Στριφογυρνάς και με σφίγγεις πιο δυνατά πάνω σου, αυτό είναι το μόνο που μπορείς να μου δόσεις και ταυτόχρονα το μόνο που χρειάζομαι. Μια αγκαλιά, εντελώς ανθρώπινη κι αθώα. Η αίσθηση της ασφάλειας για μια νύχτα. Η οικειότητα που νιώθεις σε μια αγκαλιά ξεπερνάει τη φιλία και τον έρωτα συνάμα. Είναι καθαρή τρυφερότητα, χωρίς καμιά κρυμμένη υπόσχεση. Το βλέπω πως κι εσύ μόνο αυτό επιθυμείς όταν μου ζητάς να με δεις. Αλλά πριν σβήσουν τα φώτα δεν μπορείς να το κάνεις. Δεν μπορείς να το βάλεις μέσα σε λέξεις χωρίς να χάσει την ουσία του και την ομορφιά του. Είμαστε και οι δύο τυχεροί σε αυτό. Μόνο κάποιος που το νιώθει αυτό μπορεί να το καταλάβει, να το δεχτεί χωρίς να μπερδευτεί. Γιατί; Επειδή στις μέρες που ζούμε κάθε ανθρώπινη επαφή πρέπει να έχει τρόπο να δικαιολογηθεί Στους εαυτούς μας πρώτα και μετά στους άλλους. Εδώ μόνο, στο σκοτάδι του μικρού σου δωματίου μπορούμε και οι δύο να αποδεσμευτούμε από όλα αυτά. Μόνο τότε κοιμάμαι χωρίς να με ενοχλούν οι δαίμονες μου. Υποθέτω ότι κι εσύ για τον ίδιο λόγο δεν θέλεις να ξυπνήσεις. Όμως... ξημέρωσε κι η μέρα ξεκινά, η πραγματικότητα μας περιμένει.

Photo by Vovin84