Προσπαθω να μη πιω μονορουφι ενα νεο φρουτοχυμο που πηρα να δοκιμασω σημερα.
Προσπαθω να ξεκολησω απο καποιες νεες ενδιαφερουσες σελιδες που ανακαλυψα σημερα στο ιντερνετ.
Προσπαθω να μη σκεφτομαι το πως με κακομαθαινε η μανουλα το τριημερο που την επισκεφτηκα.
Προσπαθω να μην επικοινωνησω με καποια ατομα.
Προσπαθω να αγνοησω την κοκκινη υπογραμμιση, δε βαζω τονους στις λεξεις επειδη ετσι θελω!
Προσπαθω να μη κοιταζω τη ντουλαπα μου που ειναι χαος, θα την τακτοποιησω... καποια στιγμη.
Προσπαθω να καταλαβω πως ακριβως μπορεις να καθαρισεις το πληκτρολογιο με blue-tac.
Προσπαθω να μη σκεφτομαι το πως μου προεκυψε το κολλημα να θελω παντα να νιωθω οτι υπαρχει ανοιχτο παραθυρο/πορτα κοντα μου.
Καπου μεσα σε ολα αυτα τα ασημαντα πραγματα, η _ntinti_ κανει αυτο το tweet και προσπαθω να αγνοησω τα συναισθηματα που μου προκαλει. Το καταφερνω με περισση ανεση. Μετα απο λιγο βαζει στο facebook αυτο. Και με παει ταυτοχρονα σε πολλες στιγμες: πεντεμιση μηνες πισω, τρεις μηνες πισω, ακριβως ενα μηνα πισω (η μερα που ηρθα στο Λονδινο), και το πιο περιεργο απ'ολα; Μου θυμιζει μια στιγμη που δεν εχω ζησει ακομα. 27 Αυγουστου 2012. Εχω βαλει ενα στοιχημα κι εκεινη τη μερα θα το κερδισω.
Πως να τα αγνοησω ολα; Ειναι και περιεργη ωρα, καταλαβαινεις... Σκεφτομαι ενα φιλο, ειναι τοσο υπερβολικα απασχολημενος που απλα δεν μπορει να σκεφτει τετοια πραγματα, δε νομιζω οτι προλαβαινει να νιωσει συναισθηματα, μονο αναγκες πια. Απο τη μια τον ζηλευω, θελω κι εγω να μη μπορω να νιωθω βαρια πραγματα. Απο την αλλη... αν δε νιωθεις, ζεις;
Η ωρα πηγε 23.27.
Προσπαθω να σκεφτω πως θα μπορεσω να διορθωσω το θεμα του υπνου που εχω.
Προσπαθω να μη πατησω το κουμπι της 'Δημοσιευσης'.
Προσπαθω να μην κοιταζω τα rocky road clusters .
Ο χυμος τελειωσε, πολυ τον κρατησα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου