Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

Αλλάζεις, αλλάζεις...


Υπήρξαν στη ζωή μου πολλές περίοδοι εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους. Άλλαξα αρκετές φορές σαν άνθρωπος, αν και πάντα η ψυχή μου ήταν ίδια. Μπορεί να άλλαζαν πολλά στη ζωή μου, αλλά κατά βάση ήμουν το ίδιο άτομο. Μερικές φορές όμως οι άνθρωποι που είχα στη ζωή μου δεν το καταλάβαιναν αυτό. Με έβλεπαν να αλλάζω και αντιδρούσαν. Ο καθένας με τον τρόπο του, άλλοι απλώς απομακρύνθηκαν και άλλοι προσπαθούσαν να με πιέσουν να ξαναγίνω όπως πριν. Δεν καταλάβαιναν ότι όλο αυτό ήταν κάτι που δεν μπορούσα να ελέγξω, απλά συνέβαινε. Κι επίσης δεν σεβόταν το γεγονός ότι εγώ αυτό το θεωρούσα εξέλιξη (όχι απαραίτητα βελτίωση). Τέλος, δεν υπολόγισαν ότι εγώ είμαι άνθρωπος που όταν το πιέζουν, αντιδρά έντονα.
Εγώ ένιωθα ότι προχωρούσα μπροστά και αυτά τα άτομα προσπαθούσαν να με κρατήσουν πίσω. Με αυτό τον τρόπο όμως μου έκαναν κακό κι εγώ πριν από πολλά χρόνια αποφάσισα ότι όταν κάτι μου κάνει κακό, ή θα το αλλάζω ή θα το βγάζω από τη ζωή μου. Εξ’ άλλου, από τη στιγμή που δεν τους άρεσε το άτομο που είχα γίνει και ταυτόχρονα εγώ δεν μπορούσα να γίνω όπως πριν, δεν υπήρχε πλέον λόγος να αποτελούμε ο ένας μέρος της ζωής του άλλου. Τουλάχιστον έτσι το έβλεπα εγώ και συνεχίζω να το βλέπω έτσι. Δεν το λέω πεισματικά, ούτε με πίκρα ή κακία. Τα πράγματα είναι πολύ απλά, εμείς τα περιπλέκουμε. Δεν έχει κανένα νόημα να προσπαθείς να γίνεις κάτι που δεν είσαι, όπως δεν έχει νόημα και το να προσπαθείς να αλλάξεις κάποιον. Ταυτόχρονα όμως δεν έχει νόημα να κρατάς στη ζωή σου ένα άτομο που δεν σου αρέσει όπως είναι.
Καλώς ή κακώς, έχασα κάποια άτομα από τη ζωή μου με αυτό τον τρόπο. Πες με σκληρή, αλλά δεν λυπάμαι καθόλου για αυτό. Όταν αγαπάς έναν άνθρωπο δε τον θεωρείς κτήμα σου και δεν έχεις απαιτήσεις από αυτόν. Κι αν τον γνωρίζεις αρκετά ώστε να τον αγαπάς, ξέρεις ότι η ουσία του, η ψυχή και η προσωπικότητα του, δεν αλλάζει. Όταν σέβεσαι έναν άνθρωπο, σέβεσαι και τις επιλογές που κάνει στη ζωή του, την πορεία που επιλέγει να ακολουθήσει. Και όταν εσύ θεωρείς ότι κάνει λάθος, αντί να προσπαθήσεις να επιβάλεις τη γνώμη σου, απλά στέκεσαι πιο κοντά του για να μπορέσεις να τον στηρίξεις σε περίπτωση που πέσει. Αυτό σημαίνει αποδοχή και η αγάπη δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την αποδοχή.
ΥΓ: Είναι και μερικά άλλα άτομα που δε νοιάζονται για το πόσο αλλάζω. Χαίρομαι πολύ που υπάρχουν στη ζωή μου και είμαι πραγματικά ευγνώμων που συναντήθηκαν οι δρόμοι μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: