Κυριακή 8 Αυγούστου 2010

Άσε τη ζωή να σε πάει



-Πού θέλεις να πας;

-Δεν ξέρω...

-Ποια πορεία θα ακολουθήσεις;

-Δεν έχει σημασία...

-Και πώς θα φτάσεις εκεί που θέλεις;

-Θα με οδηγήσει η ζωή.

-Τι είναι αυτό που ψάχνεις;

-Δεν ξέρω, αλλά ξέρω ότι η ζωή θα το φέρει στο δρόμο μου. Βλέπεις, σε κάποιες πτυχές της ζωής είναι καλό να βάζεις στόχους και να έχεις κάποιο σχέδιο μέσω του οποίου θα τους πραγματοποιήσεις. Αυτό είναι κάτι που ποτέ δεν μπόρεσα να κάνω, δεν ήμουν ποτέ αρκετά αφοσιωμένη σε κάτι για να το καταφέρω. Σε όλα τα υπόλοιπα όμως... Δεν χρειάζεται να ορίζεις προορισμό και να προαποφασίζεις την διαδρομή. Άσε τη ζωή να σε πάει, αυτή ξέρει καλύτερα από σένα. Αυτή ξέρει που να σε πάει και από ποιο δρόμο. Στη ζωή δεν μπορείς να είσαι ορθολογιστής, η ζωή είναι από μόνη της μαγεία, ένα συνεχιζόμενο θαύμα το οποίο έχουμε συνηθίσει τόσο, που ξεχνάμε να το εκτιμήσουμε. Η ζωή ακολουθεί τη δική της λογική και τους δικούς της κανόνες, κάτι που δεν θα μπορέσουμε ποτέ να κατανοήσουμε. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσπαθήσουμε να πετύχουμε το καλύτερο που μπορούμε με όσα μας δίνονται. Όχι να είμαστε μοιρολάτρεις, απλά να έχουμε τον εαυτό μας ανοιχτό για να κατανοούμε πότε χρειάζεται να ακολουθήσουμε τους δικούς μας στόχους και πότε είναι καιρός να αφεθούμε στη ζωή. Στη ζωή δεν έχει σημασία ο προορισμός, αλλά η διαδρομή. Μέσα από αυτήν θα πάρεις τα περισσότερα και αυτή είναι που θα σε γεμίσει πιο πολύ. Το μόνο που χρειάζεται είναι να έχεις εμπιστοσύνη στη ζωή. Εγώ έχω... Εσύ;

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Τώρα έχω και εγώ........