Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2021

Κάποιος μου είπε ότι η Κρήτη πονάει



Πρόσφατα ένιωσα… 

Ένιωσα ξαφνιασμένη βγαίνοντας  από το αεροδρόμιο στο Ηράκλειο Κρήτης, δεν περίμενα τόσους τουρίστες τέλη Οκτωβρίου. 

Ένιωσα τον ήλιο να μου χαϊδεύει το δέρμα με αυτό τον ιδιαίτερο τροπο που μόνο στην Κρήτη συμβαίνει. 

Ένιωσα την συνείδηση μου να επεκτείνεται στην απεραντοσύνη του ορίζοντα στα βουνά του νησιού…ο Coelho θα ένιωθε υπέροχα εκεί ψηλά…


Σύντομα, ευτυχώς αρκετά σύντομα, ένιωσα την αγαλλίαση που με κυριεύει κάθε φορά που βλέπω τους ανθρώπους που θεωρώ δεύτερη μου οικογένεια.


Σύντομα, δυσάρεστα νωρίς, ένιωσα να σφίγγεται το είναι μου διαπιστώνοντας το βάθος της ζημιάς του σεισμού της 27ης Σεπτεμβρίου. Πέρασα από το Χουμέρι, ένα μόνο από τα πολλά χωριά τα οποία έχουν ελάχιστα σπίτια που είναι ακόμα κατοικήσιμα. Είδα τα σύντριμμα, σπίτια με ολόκληρα κομμάτια τους να κρέμονται ή να έχουν πέσει τελείως στο πλάι. Είδα ανθρώπους που προσπαθούσαν με μηχανήματα να ανοίξουν πρόσβαση μέσα από τα σύντριμμα για να μπορέσουν να φτάσουν σε κάποια σπίτια… Αναρωτήθηκα, εκεί κατάφεραν να παν οι επιτροπές; Ή τα σημείωσαν ως μη κατοικήσιμα με συνοπτικές διαδικασίες; Πού βρίσκονται άραγε οι άνθρωποι που ζούσαν εδώ; 

Περνώντας μέσα από το Αρκαλοχώρι είδα γνώριμους δρόμους να είναι έρημοι, ρημαγμένοι, με τα σημάδια της καταστροφής παντού.

Έμαθα κάτι που δεν ήξερα, ότι στην περιοχή γίνονταν σεισμοί όλο το καλοκαίρι… Πώς είναι η ζωή όταν για μήνες γίνονται συνεχώς σεισμοί διαφόρων εντάσεων; Οι Κρητικοί, οι μοναδικοί αυτοί άνθρωποι, στην κατάσταση που μπορείς να φανταστείς, νοιάστηκαν για εμένα, για την κούραση μου και για τα νέα μου… Οι άνθρωποι που πριν λίγες μέρες ήταν στις σκηνές και δεν είχαν πρόσβαση στα υπάρχοντα τους… Κάποιοι δεν έχουν μπορέσει να επιστρέψουν ακόμα στα σπίτια τους και ίσως περάσουν μήνες μέχρι να βρεθεί κανονική κατοικία για αυτούς. 

Έμαθα ότι η συμπαράσταση των κατοίκων του νησιού ήταν τρομερή. Άνθρωποι οδήγησαν ώρες για να έρθουν να προσφέρουν βοήθεια ή δυο κουβέρτες, ένα ζευγάρι παπούτσια, χωρίς καν να έχουν κάποιο γνωστό στην περιοχή. Έμαθα ότι εστιατόρια και καταστήματα κάθε είδους έστειλαν απίστευτες ποσότητες φαγητού και νερού για να μην πεινάσει ο κόσμος. Έμαθα ότι εταιρείες έστειλαν ολοκαίνουρια πράγματα όπως ρούχα και παπούτσια, τα οποία κατα κύριο λόγο δεν έφτασαν καν στο χώρο διαλογής… Έμαθα και ένιωσα ότι οι σεισμοί στην Κρήτη είναι σαν να σε χτυπάει κάτι κάτω από το έδαφος και συνοδεύονται από βουητό… Το είχα ζήσει μόνο μια φορά στο παρελθόν, πάλι στην Κρήτη, και το είχα ξεχάσει. Δεν είμαι μαθημένη σε τέτοιου είδους σεισμούς, αλλά επειδή δεν βίωσα τον μεγάλο σεισμό του Σεπτεμβρίου δεν είχα λόγο να νιώθω τον τρόμο που ένιωθαν πολλοί γύρω μου. Είδα τα μάτια πολλών ανθρώπων να κρύβουν τρόμο και πόνο πίσω τους… Να γουρλωνουν στην παραμικρή υποψία σεισμού και να βουρκώνουν στους σεισμούς που γινόταν. Είδα να με κοιτούν με απορία για την έλλειψη φόβου μου. Έμαθα ότι δε φοβούνται να μιλήσουν για αυτό που νιώθουν. Κάποιος μου είπε ότι μένει στο σπίτι στο οποίο ήταν όταν έγινε ο μεγάλος σεισμός γιατί δεν μπορεί να πάει άλλου… Κάποιος μου είπε ότι είναι τρομοκρατημένος που πρέπει να μένει στο σπίτι στο οποίο ήταν όταν έγινε ο σεισμός, κι ας μην έχει μεγάλη ζημιά. Κάποιος μου είπε ότι μένει σε ένα σπίτι με σοβαρές ζημιές επειδή δεν έχει άλλες επιλογές. Κάποιος μου είπε ότι ο χώρος όπου εργάζεται είναι πολύ επικίνδυνος αλλά πρέπει να συνεχίσει να πηγαίνει στη δουλειά. Κάποιος μου είπε ότι ο ιδιοκτήτης του σπιτιού όπου νοικιάζουν τους ζήτησε το ενοίκιο για ένα σπίτι το οποίο είναι μη κατοικήσιμο και θα περάσουν μήνες μέχρι να μπορέσουν να γίνουν επιδιορθώσεις. Κάποιος μου είπε ότι ο εργοδότης του τους έδωσε μέρος να μείνει μαζί με την οικογένεια του, χωρίς καμία υποχρέωση ή επιβάρυνση. Κάποιος μου είπε ότι ο ιδιοκτήτης του σπιτιού που νοικιάζει τον πήρε τηλέφωνο από την πρώτη μέρα και πρόσφερε βοήθεια και απαλλαγή ενοικίου. Κάποιος μου είπε ότι δεν μπορεί να κοιμηθεί το βράδυ και το κρύβει γιατί πρέπει να είναι δυνατός για την οικογένεια του. Κάποιος μου είπε ότι δακρύζει κάθε φορά που περνάει έξω από το ερείπιο που έχει απομείνει από το σπίτι του. Κάποιος μου είπε ότι τα σύντριμμα που βλέπω ήταν οι κόποι όλης του της ζωής. Κάποιος μου είπε ότι δε ξέρει πώς να στηρίξει τα παιδιά του που φοβούνται. Κάποιος μου είπε ότι φοβάται να κλειδώσει την πόρτα του μπάνιου. Κάποιος μου είπε ότι φοβάται να αφήσει τα παιδιά του να πάνε στο σχολείο. Κάποιος μου είπε ότι όταν η μαμά του είναι κοντά, δε γίνονται σεισμοί. Κάποιος μου είπε ότι η Κρήτη πονάει…


Δεν υπάρχουν σχόλια: