Γραφεις, γραφεις, γραφεις, και τι λες;
Αραδιαζεις γραμμες, σκεψεις, λεξεις, βγαζεις απωθημενα, εκτονωνεις συναισθηματα, κουνας το δαχτυλο και κλεινεις το ματι...
Για ποιον γραφεις; Για σενα ή για μενα. Ή μηπως για κανενα; Για εκεινον ή για εκεινη;
Κι ολα αυτα που γραφεις, οταν τελειωσεις, οταν κουραστουν τα δαχτυλα και ησυχασει το πληκτρολογιο, εισαι σιγουρος οτι θελεις να κανεις το κλικ και να τα 'ανεβασεις';
Διαλεγεις τη λιστα με τη μουσικη, βαζεις το ποτο ή μηπως προτιμας καφε;
Τι θελεις να πεις πραγματικα;
Μερικες φορες, το μονο που χρειαζεσαι ειναι μια ζεστη αγκαλια, καμια λεξη δε μπορει να σε καλυψει, μονο στη σιωπη μπορεις να νιωσεις.
Κι ολα αυτα που γραφεις, ειναι προσπαθεια να εκφρασουν οσα σκεφτεσαι και οσα νιωθεις ή μηπως να τα κρυψουν;
Απο τον εαυτο σου δε μπορεις να κρυβεσαι για πολυ, να το θυμασαι.
Χανεις χρονο, χανεις ευκαιριες, χανεις στιγμες...
...'κλικ'...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου