Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα...

Πρόσφατα μου έδωσαν να συμπληρώσω ένα ερωτηματολόγιο για μια έρευνα εκ μέρους του nea-acropoli. Η απάντηση μου στην τελευταία ερώτηση έγινε αφορμή για μια σύντομη αλλά πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση.
ΕΡ: Αν θα μπορούσες να αλλάξεις κάτι στον κόσμο, τι θα ήταν αυτό;
ΑΠ: Τη νοοτροπία και την παιδεία των ανθρώπων.
Το άτομο που έκανε την έρευνα μου ζήτησε να εξηγήσω τι εννοώ. Και μετά έκανε διευκρινηστικές ερωτήσεις ή συμπλήρωνε το συλλογισμό μου. Το αποτέλεσμα ήταν ένα ουτοπικό αλλά απλό σχέδιο για να βελτιωθεί ο κόσμος και πάει κάπως έτσι:
Ξεκινάει μια συλλογική προσπάθεια στην οποία συμμετέχουν όλοι ανεξαιρέτως με σκοπό να περάσουμε στα μικρά παιδιά μια συγκεκριμένη νοοτροπία και παιδεία βασισμένη σε αξίες και αρχές όπως ο σεβασμός προς τους ανθρώπους, τα ζώα, τον πλανήτη, το δικαίωμα στη ζωή κάθε έμβιου όντος, την ελευθερία, τη διαφορετικότητα. Ενισχύουμε με την αίσθηση του δικαίου, αλτρουϊσμό, αυτογνωσία και ταπεινότητα. Η προσπάθεια δεν βασίζεται μόνο στη θεωρία, προσπαθούμε να περάσουμε την ιδέα στο μυαλό των παιδιών και να τους δείχνουμε και την εφαρμογή όλων αυτών στην καθημερινή ζωή. Όταν ένα παιδί αποκτά αντίληψη παρατηρεί όλα όσα υπάρχουν και συμβαίνουν γύρω του και με αυτό τον τρόπο γνωρίζει τον κόσμο και την κοινωνία.
Ο άνθρωπος είναι ζώο και γι’ αυτό μαθαίνει κυρίως εμπειρικά. Αυτά που βλέπει στα πρώτα του χρόνια δημιουργούν μια τεράστια βάση δεδομένων στο υποσυνείδητο η οποία ουσιαστικά αποτελείται από εμπειρίες. Αυτές οι εμπειρίες σχηματίζουν την άποψη του ατόμου για το πώς είναι ο κόσμος, πώς λειτουργούν οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, το διαχωρισμό του σωστού και του λάθους, και ούτω καθ’ εξής. Επίσης ο άνθρωπος είναι μιμητικό ζώο, οπότε αυτά που βλέπει να κάνουν οι άλλοι, θα προσπαθήσει να τα κάνει και ο ίδιος. Αν λοιπόν συνδιάσουμε τη θεωρία της νοοτροπίας που θέλουμε να περάσουμε με την πρακτική εφαρμογή της με τρόπο συστηματικό και στοχευμένο, θα μπορέσουμε να πετύχουμε το στόχο μας.
Καθώς θα μεγαλώνουν αυτά τα παιδιά θα θεωρούν αυτονόητα όσα τους μάθαμε και θα τα έχουν κάνει τρόπο ζωής. Όταν γίνουν ενήλικες θα αποτελούν τη νέα, βελτιωμένη γενιά. Επειδή θα έχουν βαθιά εντυπωμένη τη φιλοσοφία που τους περάσαμε, αυθόρμητα θα την περάσουν και στα δικά τους παιδιά. Ταυτόχρονα, καθώς θα μας διαδέχονται σε διάφορους τομείς θα κάνουν αλλαγές διορθόνοντας τα δικά μας λάθη και θα αφαιρέσουν κάθε τι σάπιο που θα τους έχουμε αφήσει.
Όταν θα ενηλικιωθούν και τα δικά τους παιδιά, με τη σειρά τους θα κάνουν το ίδιο και στην επόμενη γενιά, στα δισέγγονά μας. Τότε πλέον οι περισσότεροι από εμάς θα την έχουμε κάνει με ελαφρά εις τόπον χλοερόν ή θα οδεύουμε σταθερά προς τα εκεί. Και όταν φύγει και ο τελευταίος από εμάς θα έχει μέινει πίσω μας μια καλύτερη κοινωνία, ένας κόσμος με καλύτερους ανθρώπους. Αυτοί οι άνθρωποι θα εκφράζουν σε κάθε ασήμαντη ή σημαντική πτυχή της ζωής τους τη νοοτροπία που τους περάσαμε. Θα εφαρμόζουν τις αρχές που εμείς τους δώσαμε και θα έχουν ουσιαστική παιδεία. Ένας κόσμος βασισμένος μόνο σε θετικές επιροές, με ανθρωπιά, αγάπη, δικαιοσύνη, συμπόνια, σεβασμό. Τί όμορφο που θα ήταν να το ζει κανείς!
Εσύ τι θα άλλαζες στον κόσμο;
ΥΓ: Φαντάζομαι ότι όλο και κάποιος θα έχει γράψει κάτι βασισμένο στην ίδια ιδέα, σίγουρα πιο μελετημένο και καλοσχεδιασμένο. Δεν το έχω ψάξει, αλλά θα το κάνω με την πρώτη ευκαιρία!

2 σχόλια:

@ngel είπε...

Τo έχουμε κάνει αυτό! Το έχουμε δοκιμάσει! Ήταν μάλιστα το πρώτο πράγμα που δοκιμάσαμε για να αλλάξουμε το κόσμο και ακολουθούσε ακριβώς αυτά που λες! Επινοήσαμε ένα υπερφυσικό ον ως κάποιον που θα το επιβλέπει και ονομάσαμε τη διαδικασία "θρησκεία"... τη συνέχεια την ξέρεις... απο τότε έχουμε μόνο γενοκτονίες, δολοφονίες, μισογυνισμό και όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα που φέρει μαζί της η έννοια της "πίστης"... επομένως η λύση του προβλήματος δεν είναι να εμφυτεύσουμε στις επόμενες γενιές τον τροπο που θα θελαμε να εχουμε εμεις, αλλά το να αλλάξουμε πρώτα εμείς! Με το να αναθέτουμε τη λύση του προβλήματος σε επόμενες γενιές το μονο που καταφέρνουμε είναι να διαιωνίζουμε το πρόβλημα, γιγαντώνοντας το. Επομένως, αν θες να αλλάξεις τον κόσμο, η λύση είναι άλλη! Άλλαξε τον εαυτό σου! Άλλωστε κι εσυ κομμάτι του κόσμου είσαι! Και αν αλλάξουμε όλοι προς το καλύτερο τότε θα αλλάξει και ο κόσμος ολιστικά ως οντότητα. Υπάρχει μια διαφορά όμως με τη δική σου πρόταση! Η δική μου δεν ειναι απλή και εύκολη! Στη δική σου ζητάς απο κάποιον άλλο να αλλάξει και αυτό είναι εύκολο, αλλά οχι αποτελεσματικό! Στη δική μου πρέπει να αλλάξεις εσυ! Και αυτό δεν είναι ούτε απλό, ούτε εύκολο... αλλά αυτό πραγματικά θα αλλάξει το κόσμο...

DepInLondon είπε...

Αυτο που περιγραφω δεν μοιαζει με θρησκειες. Δε μιλαω για κανονες που θα δωσουμε και θα πρεπει να τους ακολουθησει καποιος, το νοημα ειναι να περασουμε την πεποιθηση οτι ετσι γινονται τα πραγματα και τελος. Ειναι πιο ευκολο να ενσταλλαξεις μια συγκεκριμενη νοοτροπια σε ενα ανεπηρεαστο μυαλο απο το να αλλαξεις μια ηδη υπαρχουσα νοοτροπια. Φυσικα ομως δεν μπορεις να μαθεις σε καποιον κατι οταν βλεπει τους παντες γυρω του να κανουν το αντιθετο. Και εκει ειναι η μεγαλυτερη δυσκολια. Γιατι οσο κι αν αλλαξω εγω, ακομα κι αν επηρεασω και αλλους να αλλαξουν, βλεποντας οτι ο υπολοιπος κοσμος λειτουργει αλλιως και ακολουθει πιο ευκολες λυσεις, ειναι δυσκολο να εφαρμοσεις καποια πραγματα.
Οπως και να'χει, ειναι απλως σκεψεις, ξερω ποσο ανεφικτο και ουτοπικο ειναι το ολο πραγμα. Και δεν εχω καμια προθεση να αλλαξω τον κοσμο, ειμαι πολυ ρεαλιστρια για κατι τετοιο!