Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

Συνέντευξη με ένα κουταβάκι


-Πώς είναι η ζωή σου στη βιτρίνα;
Σε γενικές γραμμές καλή. Το μόνο μειονέκτημα είναι ότι ο χώρος είναι μικρός κι εγώ θέλω να είμαι ελεύθερος να εξερευνήσω τον κόσμο. Δεν παραπονιέμαι όμως γιατί εδώ μου δίνουν τροφή και νερό. Στη διάρκεια της μέρας βλέπω πολλούς ανθρώπους και ενθουσιάζομαι, είμαι πολύ κοινωνικός τύπος. Μου αρέσουν οι άνθρωποι, τους αγαπάω κι ας μην τους έχω γνωρίσει ακόμα καλά. Ελπίζω ότι σύντομα θα μου δοθεί αυτή η ευκαιρία.
-Τι κάνουν οι άνθρωποι που βλέπεις;
Οι περισσότεροι με κοιτάζουν προσεκτικά και με σχολιάζουν. Πολλοί είναι αυτοί που μου κάνουν γλύκες και προσπαθούν να μου κάνουν παιχνίδια, αλλά το γυαλί τους εμποδίζει. Μερικοί αναρωτιούνται πόσο μεγάλο σκυλί θα γίνω. Νομίζω ότι θέλουν να μείνω μικρό και να μη μεγαλώσω, αλλά δε νομίζω πως γίνεται αυτό.
-Τα παιδιά πώς σου φαίνονται;
Τα λατρεύω! Τα περισσότερα είναι αξιολάτρευτα, θέλουν να παίξουν μαζί μου και να με πάρουν στο σπίτι τους, οι γονείς τους όμως δε με θέλουν. Δε με πειράζει όμως αυτό, προτιμώ να με πάρουν σε ένα σπίτι όπου θα με θέλουν όλοι. Νομίζω πως έτσι θα είναι καλύτερα για όλους μας.
-Σε στεναχωρεί που ακόμα δεν σε έχουν υιοθετήσει;
Δε με στεναχωρεί, επειδή ακόμα δεν έχει βρεθεί το ιδανικό αφεντικό για μένα. Αυτό που θα έχει χώρο στο σπίτι, την καρδιά και τη ζωή του για μένα, αυτό που θα με πάρει και θα είμαι μόνο χαρά γι’ αυτόν και όχι πρόβλημα. Κυρίως με αγχώνει το ότι δε με έχει πάρει κανείς ακόμα, επειδή δεν ξέρω πόσο καιρό θα θέλουν να με έχουν στη βιτρίνα. Δεν έχω ιδέα πού μπορεί να με πάνε μετά και αυτό με φοβίζει.
-Τι θα ήθελες να πεις στους ανθρώπους;
Ότι κάθε σκύλος είναι φτιαγμένος για να αγαπάει τους ανθρώπους, απλά περιμένει κάποιος να του δείξει τον τρόπο να καταλαβαίνει τι είναι αυτό που θέλουν οι άνθρωποι από αυτόν. Να του μάθει μια κοινή γλώσσα επικοινωνίας για να δείξει και αυτός πόσο αγαπάει τους ανθρώπους, να μπορεί να τους δείξει όσα δεν μπορεί να πει.
Και κάτι πιο επίκαιρο που θέλω να τους πω είναι ότι δεν είμαι παιχνίδι, είμαι ζωντανό πλάσμα. Δεν είμαι κάτι που μπορούν να πάρουν ως δώρο για τις γιορτές και μετά να το πακετάρουν με τα στολίδια ή να το αφήσουν σε μια γωνία. Προτιμώ να μείνω εδώ παρά να με πάρουν και μετά από ένα μήνα να με επιστρέψουν. Πριν πάρουν εμένα ή οποιοδήποτε άλλο ζωάκι ας το σκεφτούν πολύ καλά και αν δεν είναι σίγουροι, ας προτιμήσουν ένα λούτρινο. Με αυτό τον τρόπο δε θα πληγωθεί κανείς!
-Μια ευχή για τις μέρες που πλησιάζουν;
Εύχομαι σε όλους αγάπη και υγεία. Με αυτά τα δύο, όλα τα εμπόδια μπορούν να ξεπεραστούν και τα πάντα μπορούν να γίνουν όμορφα!

Δεν υπάρχουν σχόλια: