Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010

Η χαρά της ζωής μου

Τον Ιούλιο του 2008 βρισκόμουν σε ένα λόφο αναζητώντας λίγη δροσιά. Κάποια στιγμή πρόσεξα ένα μαύρο χνουδωτό πραγματάκι να με κοιτάζει. Ένα κουτάβι το πολύ 40 ημερών. Το λάτρεψα από την πρώτη στιγμή! Τώρα πλέον έχει γίνει ένα πανέμορφο ημίαιμο λυκόσκυλο. Από την πρώτη στιγμή γέμισε τη ζωή μου με χαρά, χρώμα και ζωντάνια.
Είναι σκύλος με το γονίδιο του αρχηγού, δεν έχει καταφέρει ποτέ κανένας σκύλος να του επιβληθεί, τόσο στα πλαίσια του παιχνιδιού, όσο και στους ελάχιστους καυγάδες που προέκυψαν. Δεν έχει ανασφάλειες, έχει υπέρμετρη αυτοπεποίθηση και τόλμη, γι'αυτό και δεν έχει επιθετικές τάσεις. Αγριεύει σπάνια και αυτό μόνο αν κάποιο σκυλί δεν ηρεμίσει απο τα παιχνιδιάρικα ναζάκια του και συνεχίσει να τον προκαλεί σοβαρά και επιθετικά, οπότε νιώθει ότι πρέπει να με προστατέψει και να ξεκαθαρίσει το "ποιός είναι ο αρχηγός εδώ". Και, ενώ έχει τόση αποφασιστικότητα και σιγουριά, εμένα μου υποτάσσεται και μάλιστα οικειοθελώς.
Έξω από το σπίτι είναι πάντα σε επιφυλακή, δεν χαλαρώνει ποτέ πλήρως. Είναι πάντα σε επιφυλακή για οτιδήποτε του φανεί ύποπτο. Ακόμα και όταν παίζει, όλες οι αισθήσεις του είναι σε τεντωμένες και δεν απομακρύνεται πολύ, έχει πάντα το νου του σε εμένα. Όταν όμως είμαστε μαζί μέσα στο σπίτι νιώθει τόσο ασφαλής και σίγουρος που κουρνιάζει στα πόδια μου και χαλαρώνει σε βαθμό να κοιμάται και να βλέπει μέχρι και όνειρα. Άλλες φορές έρχεται απλά και κάθεται δίπλα ή μπροστά μου ζητώντας μερικά χάδια, λίγη τρυφερότητα. Για αυτόν μια αγκαλιά, ένα χάδι, είναι κάτι εντελώς φυσικό.
Μου έχει φύγει 3 φορές, αλλα και τις 3 η αντίδρασή του ήταν να έρθει και να χοροπηδάει γύρω μου για να παίξουμε, αντί να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία και να πάει λίγο πιο μακριά, εκεί που δεν τον άφηνα. Θέλει να είναι μαζί μου! Είναι το μόνο πλάσμα με το οποίο έχω αμφίδρομη απόλυτη εμπιστοσύνη, αγάπη, ασφάλεια. Είναι το μόνο πλάσμα που πάντα θα μου δείχνει ξεκάθαρα όσα νιώθει και δε θα αμφιβάλω για την ειλικρίνεια του και για την αγνότητα των συναισθημάτων του. Το μόνο πλάσμα που δε θα με απαρνηθεί ποτέ. Το μόνο πλάσμα που αφήνω να με δει στις πιο ευάλωτες, ευαίσθητες και άσχημες στιγμές μου, γνωρίζοντας ότι θα μου συμπαρασταθεί με την καρδιά του. Ξέρω ότι η ζωή του έχει περιορισμένη χρονική διάρκεια και ότι θα πληγωθώ βαθειά όταν έρθει εκείνη η ώρα, αλλά οι στιγμές που ζω μαζί του και η ομορφιά που δίνει στη ζωή μου, αξίζουν τα πάντα!

Δεν υπάρχουν σχόλια: